GEÇER ZAMAN
Ey! yalan dünyanýn fani yolcusu,
Kul doðrulur mu hiç düþtüðü zaman.
Dirhem fýrsat bulsa kaçar ölçüsü,
Aklýn terazisi þaþtýðý zaman.
Düþtün mü bir kere yandýn ki yandýn,
Dertler sýra sýra gelmez mi sandýn,
Kaybolur gençliðin yýkýlýr bendin,
Derelerde sular coþtuðu zaman.
Ne kadar aðlamam dese de gözler,
Dökülür damlalar göl olur dizler,
Ardýndan söylenen garazlý sözler,
Dokunup yaraný deþdiði zaman.
Yýllar acýr mý hiç, buruþur yüzün,
Dizlerin durur da puslanýr gözün,
Sayýlmaz hatýrýn dinlenmez sözün,
Yaþýn yetmiþleri aþtýðý zaman.
Faniysek herkesin ölüm baþýnda,
Unuturlar; oðlun, kýzýn, eþin de,
Bir tek ismin kalýr mezar taþýnda,
Dostlarýn kabrini eþtiði zaman.
01.01.2018 Fatih Coþgun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.