Esme rüzgar esme yeter halim beter Döküldü yapraklarým gülüm soldu oldum heder Bir ben miyim çile yüklü kervancý,ne gezer? Esme rüzgar esme esmezsen belki derdim biter
Gönül baðýnda bir sarý altýn üzüm idim Gün ve gün kýrýldý dallarým üzüm üzüm üzüldüm Ilýk melteme gönül verdim tam yanýna büzüldüm Hoyrat rüzgara dönüþtü meltemim süzüm süzüm süzüldüm
Gel yar ben ne ettim eyledim ki sana? Kirpiðin az yere düþse kim koþardý senin yanýna? Ben elbette ki ben yar oy canýna oylar canýna! Vefa hamalý diye anýlýr imiþim vay bana oy canýmýn þanýna!
Sen yine de esme rüzgar savrulmaktayým Bu savrulmaklardan an ve an yorulmaktayým Gel ýlýk meltemim oluver yine bak yalvarmaktayým Esme rüzgar esme gayrý neredeyse sonsuz uyumaktayým.
18.05.2008.Ýzmir. Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.