HAPİSHANE.!
HAPÝSHANE.!
Kapýlarý demirden,yaþamý hep emir den,
Geniþ olur girerken,çýkýþýn zor delikten,
Dost,akraba,arkadaþ,bilmen buraya girmeden.!
Düþtüm bir kez,elde deðil,bilmeden,
Burasý,hapishane lekeliler harasý,
Çýkmak olur insanýn, her gece tüm rüyasý;
Sonra zille uyanýr,yýkýlýr o ,hülyasý;
Tek duasý insanýn,yýkýlmasýn ,yuvasý;
Adýmlar aralanýr,ismine denir volta,
Gasavet le hýzlanýr,düþmem ,der sanki daha,
Sonra gene yavaþlar,gözler dalar hülyaya;
Sarhoþ olur adýmlar,olmaz istenen volta.!
Burasý hapishane,asabiler harasý,
Çýkmak olur insanýn,her gece ilk rüyasý,
Sonra zille uyanýr,yýkýlýr o hülyasý,
Tek korkusu insanýn,yýkýlacak yuvasý.!
YOMRALI.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.