Geçmiþ bir toz gibidir (üfle)gitsin diyorlar Oysa Bilmiyorlar ki anlatamamaktan nasýl yorulduðumu Derdimi döksem yine incinirsin diye Nasýl sessiz çýðlýklar kopardýðýmý hiç görmüyorlar
Sen gittin gideli,iþim gücüm karanlýða yaslanmak Yasýn yüreðime nasýl da aðýr geliyor bir bilsen Bazen içimi döküp avazým çýktýðý kadar nasýl da baðýrasým geliyor Sabrým yoruluyor kanatlarým kýrýlýyor da Ve ben Yine suskunluðuma sarýlýyorum sýkýca Sussam olmuyor iþte konuþsam deðmiyor
Gözleri kapalý yaþýyorum hayatý Her sabah bir bardak dolusu hüzün ýsmarlýyorum kendime Ben yudumladýkça sen doluyorsun soluma Sonra avuç içlerimden yudumluyorum yokluðu Ve Kokun doluyor odama,öylece kalýyorum Yani anlýyacagýn aðýrlýðýmca kanýyorum
Zararým yok artýk kimselere Deli dolu halllerimi yitirdim unuttum bile Hani içimde hiç büyütemediðim bir çocuk vardý ya Onu bile öldürdüm çoktan bile bile Bakma sen oynayýp güldüðüme Ýçim benden habersiz bir sürgünde iþte
Ah benim ömürlük kanayan yaným Avazýmý bile kestin sen giderken Kalbimin yarasýndan geçtim de canýmýn yarýsýydýn iþte Ýçime açýlan yarayý silsem de Sýrtýma sapladýðýn býçak sýrtý ayrýlýðý yok sayamýyorum ki kendime Ondandýr suskunum sana Ondandýr yürek borcunu mahþere ýsmarlayýþým Ondandýr derdime hep dert katýþým
Sanma unutur giderim seni Sanma gönlümü baþka bir gönüle yoldaþ ederim Sanma yüreðime verdiðim sözden cayar giderim Sen yüreðini eylesen de baþka ellerde baþka tenlerde Ben bu sevdayý kefenler ölür de öyle giderim
Belki bir kara yas tutarsýn ardýmdan Belki bir avuç toprak atarsýn Ýlkez yaslanýp yokluðuma belki de için için aðlarsýn Kimbilir sen de her gece hüzün yudumlayýp Sancýlý bir yokluða uyanýrsýn Ah benim yokluk yaným Unutma Ben aðlayarak kaybettim de Sen gülerek yaþayamayacaksýn.
ÞÝÝRLER GÝDECEÐÝ ADRESÝ BÝLÝR! (Yokluðuma)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Funda SAĞLAM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.