Nasip Değilmiş Herhal

Nasip deðilmiþ herhal,” tarafýma” mutluluk
Bunca yýl bunca mekân boþa dolanýp durdum
Bu öyle bir yarýþ ki, ne gün yetti ne soluk
Bir deðil tam iki kez baltayý taþa vurdum

Tükettim “þans” denilen, o ahlaksýz(!) duyguyu
Gayrý mesain bitti,” uyu yüreðim uyu”
Bu düþüþ sürer gider, bu öyle dipsiz kuyu
Kuyu duvarý deðil, ben inip dibe vurdum

Kimi sevsem sahipli(!) , sahipleri “turnusol”
Geri de dönemedim, bulamadým orta yol
“Keder” kaderime dost, ele darsa bana bol
Hüsran denen duyguyu tam on ikiden vurdum

“Saadet” yazýlmamýþ zahir, alýn yazýma
Kâbus güneþi deðmiþ her gece ayazýma
Düzen tutturacakken “teli eksik” sazýma
Mýzrabý tele deðil, sazýn böðrüne vurdum

Ee nasip deðil herhal, ne kaldý deneyecek
Desem ki “bir kez daha” el-âlem dillenecek
“Bunda bir halt var” deyü, yüreðim fiþlenecek
“Nasip deðilmiþ” dedim, sözün özüne vurdum

Gayrý aþký þiirden ayýr þairim ayýr
Ýki kez taþa vuran balta da kalmaz hayýr
“Geçmiþ olsun” de yeter! ..Yanarken cayýr cayýr
Alev alan gönlümü har’ýn közüne vurdum

Gömlek uymadý bana, ya da uyduramadým
Yürek feryadý bildi, lakin duyuramadým
Taht sahibi olup da “emir buyuramadým”
Ne geldiyse dilime, aþkýn yüzüne vurdum

Mezun oldum sayýlýr, diploma almasam da
Karnede” iki kýrýk”, sýnýfta kalmasam da
“Yamalý sevdalara” bir haber salmasam da
Bu ömrün rotasýný hazana güze vurdum
Sosyal Medyada Paylaşın: