Yürek Sızım

YÜREK SIZIM...
içimdeki yürek aðrýsý kapladý her yanýmý.
Yaram büyüdükçe büyüyor,
acým arttýkça artýyor,
sardý bütün benliðimi.
YÜREK SIZIM...
Bu derin yarayý sarmak,
beni bu acýlardan kurtarmak sana düþer.
Dön ve bu yaralý kalbimi iyileþtir.
Yeniden...
Yeniden tattýr bana aþkýn en güzel duygularýný,
en içten yaþadýðýmýz,
o yüreðimizi hoplatan sevdamýzý geri ver bana ne olur geri ver.

Yanlýzlýk içimi her gece bir kor ateþ gibi kavuruyor.
Gözlerim gece olunca semayý izler,seni gözler.
Bir yýldýzýn parlamasý,bir iþaret olur,umut olur
senin hasretinle, özleminle yanan bu yüreðe.
Hele bir de gökyüzünden bir yýldýz kayýnca,
kalbim yerinden çýkacak gibi heyecan duyuyor.
Sanki bana koþar adýmlarla dönüyorsun.
Bu düþüncelere her gece kapýlýyorum ben.
Ben kendimi senin yokluðunda belkide böyle avutuyorum.
Peki YÜREK SIZIM...
Sen kendini nasýl avutuyorsun?
Nasýl dayanýyorsun ?
Nasýl?Nasýl?

Hasretlik,özlemler bu yürek sýzýmý gün geçtikçe arttýrýyor.
Bu düþünceler gündüz vakti bile,
gökyüzündeki aydýnlýðý daðýtýyor,
Her anýmý kapkara gecelere döndürüyor.
Benim YÜREK SIZIM...
bulutlar anlatýyor içimdeki hüznü,acýyý.
Gökten düþen her damla yaðmur tanesi kalbimin üstüne üstüne vuruyor,
içimdeki yarayý deþtikçe deþiyor.
Kanýyor yaram kanýyor YÜREK SIZIM...
Bulutlar aðladýkça halime ben sýrýlsýklam oluyorum.
Tepeden týrnaða yaramdaki kana bulanýyor,
boðuluyorum...

YÜREK SIZIM...
görmüyor musun sana muhtaç olan bu bedeni,
hiç mi içini özlem ateþi kavurmuyor benim gibi.
Bu kadar mý vurdum duymazdýn be sevgili,
onca haykýrýþlarým,yalvarýþlarým
ulaþmadý mý sana,duymadýn mý feryadýmý.
Sensiz yok oluþumu görmedin mi YÜREK SIZIM...
günden güne bu sevgi beni yokluða sürüklüyor.
Korkum ölmekten deðil YÜREK SIZIM...
korkum son kez yüzünü görememek,
sesini duyamamak,kokunu koklayamamaktan.
Seni sarmak yerine kara topraða sarýlmaktan.
Dön artýk geriye YÜREK SIZIM...
dön ki bitsin bu Hasret.
Topraðý deðilde bir birimizi saralým.
Gel de bizde mutlu olalým.

Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın: