BAHAR GELÝYOR Yusuf Yýlmaz Bahar geliyor güller açacak; Sense topraktasýn, Buz gibi suyun içinde, Vatanýn baðrýndasýn!
Her sabah annen geliyor mezarýnýn baþýna; Ýlk oluþunu hatýrlýyor, Toz duman içinde býrakamadýðýn top oyunlarýný; Yer çekimi gibi, Gel dedikçe sana, Býrakamadýðýn oyunlarý. Gelmezdin, inat ederdin, Aç olmayý göze alýrdýn. Oyunu býrakamazdýn...
Orada süngülerle oynamaya devam ettin. Daðlarda en güzel sen gülümsüyordun; Nöbet sana çocukluðunda oynadýðýn oyunlar kadar hoþ geliyordu. Býrakamýyordun.
Ah þurada bir baðýra bilsem! Baðýramýyorum. Toprak sen kokuyor.