Ne Hikaye Ne Masal
Umut koymadým ektim hicran çöken daðýma
Bir çiçek muþtulandý kuruyan topraðýma
Tanrýnýn bir lutfuydu boþtu her þey her taraf
Tebessümü bulaþtý titreyen dudaðýma
Donup kaldým öylece bakýþtýk biz göz göze
Ellerine uzandým dizim deðdi dizine
Kalbim böyle çarpmaz dý hiç böyle titremezdim
Bir sýcaklýk yürüdü üþüyen içimize
Akþamý mehtap sardý gökte yýldýz tav oldu
Gayri sesler çekildi ten yangýna av oldu
Zaman durdu o anda ruhlarýmýz örtüþtü
Kiprik kipriðe deðdi yüreðimiz lav oldu
Ebed sözleþmesine prangayý çaðýrdý
Dili þerbet kesildi dudaklarý aðardý
Yaþanacak aþktý bu canýmdan daha öte
Uðrunda üþümeye yanmaya da deðerdi
Þans deðil di aþk tý bu ruhuma mana kattý
Yeþermeyen gönlümde yepyeni bir milat dý
Ne hikaye ne masal gerçeðin ta kendisi
Leyla çöllere düþtü aslý intihar etti... Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.