Insan ne tuhaf be azizimm... Dün kardeþim dediðini bu gün tanýyamamak ne garip... Yarýnýnda hayal kurduklarýndan nefret etmek nasýl mümkün... Nefret ediyorum derken bile dua larýnda taþýmak onu nasýl bir sevgi?? Hayat diyorum azizim hayat... Yanmak diyorum yardan öte yanan olmak... Yorulmak diyorum...dünyadan deðil içindekilerden... Yorula yorula yinede sevmek diyorum... Unutmak diyorum...unuttum derken bile hatýrlamaktan bahsediyorum... Unuta unuta hatýrlamak diyorum... Umut diyorum...yazýn kar yaðmasýný beklemek diyorum...umutsuz diyorum... Kýrýlmak diyorum...kýrýla kýrýla kucaklamak diyorum ilk baharý... Heyhat diyorum azizim heyhatt... Dipsiz kuyunun içinde sonu görmek diyorum... Þairin hiç tamamlanmayacak siiri diyorum... Noktasý koyulmayacak virgülü... Bitmeyen kalemi... Gün süz güneþ diyorum.. Nefessiz hayat diyorum Sadece kalemimin konuþtuðu bu fani dünyada ben sukut ediyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEYNEP GÜZEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.