sen gözlerini sakladýn. ve bende kulaklarýmý kapatýp uyudum.
saðýmda bazen ve bazen solumda
düðümdüðüm.
yastýk altýna gizleyip avuç içlerimizi eline/koluna/dokuna ve kokuna sataþarak bulaþýyorduk kendi dýþýmýzdan/içimize ki en güzel yaptýðýmýz þeydi
sahi neydi?
ve neden sonra cevapsýz sorular bulduk yapamadýk bunu bir daha hiç aslýnda en son akþamýn sonunda
-unuttuk -umuttuk
aðacýna uzanýp bir elmanýn yapraðýna dokunarak/tenin gibi alýþýyorduk yerlere düþürmeden..
uyanýyorduk.
dudaðýmýzda izi yüreðimizde isi
daðlarýnýn yamaçlarýndan derin boþluklarýmýza dolacak
göz, gözü görmüyor göz, göze b-akmýyor günah mý? ayýp ya da....
gazabýn baðlarýna gidelim bütün derinliklerin. bütün elma þekerlerinin ay dedelerin sonra kahramansýz masallara çelik pelerinleriyle o küçük efendilerin...
hepsinin hiç-bir yerin senin gözlerin
yüreðin/yüreðim ellerin/ellerim...
zamANdan bahsetmiyorum, hayýr hiç bir anýndan zamanýn bir sevdaya düþüp bir býçak bulup sýrtýnda yüreðinin ölüyorduk içimize..
baharýn/korkusu/kokusu…
düþ bozumlarý derin yaprak ulumalarý rüzgarsýz/apansýz þiirler yazýyoruz/yazýlýyoruz göðüs uçlarýmýzla ki kesilmiþ bir he-ce kadar aðrýyor içinden sen geçmeyen hiç bir mýsra baþlamýyor
ve bir nehir YARýlýyor yüreðimin içinde..
(...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
eksik susmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.