UMUTSUN

Ýþte Türk’ün anasý kýnaladý oðlunu,
Bin mani ile okþar nur dökülen ruhunu.
And olsun Rabbime ki; þerefim üstüne yar,
Kefensiz ölüleri göklerde bekleyen var.
Taþ duvarla ördüðüm ölümün bahçesinden,
Ýþte bu yazdýklarým tarihin lehçesinden.
Bitmez bitmez bu destan meydanda biz var iken,
Dilde dua gönüllerde verilmiþ söz var iken.
Bakýn bakýn millete Çanakkale ruhu halk,
Yýkalým þu makus"u haydi kalk mehmedim kalk.
Peygamberin övdüðü sen o þanlý ordusun,
Þam, Yemen þu cihanda mazlumun umudusun.
Emsali görülmemiþ nice çiçekler soldu,
Bir bak Peygamber yurdu þimdi cesetle doldu.
Her köþe her sokakta acý bir ses bir feryâd
Senden baþka giden yok! imdâd Mehmedim imdâd.
Bir lokma yemediler dua ile karýn tok,
Emzikli kadýnlarýn emzirmeye sütü yok.
Küçük kartal süzülür sen gidince arkadan,
Dünya ikiye kopar, çekildinmi aradan.
Bir baþtan bir baþa tut elindeki feneri,
Gün doðmadan yetiþ ki, bekletme sen seheri,
Daðlarýn eteðine al bayraðýmý salda,
Sabah güneþ doðarken süzülsün dalga dalga.
Seni gökte görmektir hayali düþlerimin,
Ucuna bayrak taktým doðan güneþlerimin,
Gördüðün Ay ve yýldýz göklerdeki yapraðým,
Uzaklardan uzaða seslenen var bayraðým.
Yer çatlasa, gök çökse gökkubenin dalýsýn,
Ben bu gün ölsem de sen ebedi kalmalýsýn.
Sakýn ye’se kapýlma! Umutla çýk yarýna,
Hem þeyh hem pirler eþlik etsin dualarýna.
Bizim ecdadýmýza verilmiþ sözümüz var,
Her þeye bitti dersin yeni bir Fatih doðar.

HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: