Düş..

Bir nehir çiziyorum, bir ev, bir aðaç
Ve bir dað hiç deðil aþýlasý.
Bir bank karalýyorum hemen yanýna nehrin,
Bazen bir kaya parçasý.
Üzerine oturup sigara yakýyorum üst üste,
Ölesim var hiç yoktan,
Daldýðým düþlerinde senin.
Hayatý kovalamayý býraktýðým çok oldu.
Yorgun bedenimi kaðýtlara sýkýþtýrdým,
Gölgemi görmeyeli kaç güneþ soldu.
Kim bilir ne zaman vazgeçti bu bedenden.
Koþup yakalamaya çalýþýrken mi ezdim, kim bilir ?
Bir nehir çiziyorum; asi, yataðýna sýðmayan
Ve her þehre uzanan.
Özenle çiziyorum kenardaki taþlarý, oturulasý..
Belki diyorum sigarayý çoðaltmýþtýr,
Belki yine hayallerini tütün dumanýnda kuracaktýr...

Bir ev çiziyorum; soðuk iþlemiþ içine ýssýzlýktan.
Odalarý dolduran her þeyi örten,
Büyük beyaz çarþaflarla kullanýlmamýþlýk hissi serpiyorum
Hiç kapýsý açýlmayan,
Camlarýný çaydanlýk buðusu kaplamayan bu eve..
Verandasýný kuru, turuncu yapraklarla beziyorum.
Kim bilir , belki süpürürüm bir gün
Sonbahara kesik ýssýzlýðý bu kapýdan.
Belki bir yaz sabahýna bile uyanýrýz,
Ardýna kadar kulak kesip
Birkaç kuþ cývýltýsý bile duyarýz kim bilir ...

Bir aðaç çiziyorum; dallarý uzun, topraða deðen bir söðüt.
Ya da bir çýnar, bir servi, bir çam.
Belki de bir ýhlamur buram buram kokan..
Ne fark eder ki.
Çiziyorum iþte gölgesi olsun,
Ayrý ayrý oturduðumuz aðaç altlarýna inat,
Gevezeliklere susarýz dilli.
Kim bilir, bir hamak bile kurarýz.
Sallanýrýz belki,
Bütün yýldýzlar kayana kadar semadan.

Ve bir dað çiziyorum;
Beni ardýnda býraktýðýn aþýlmaz bir dað.
Yamaçlarýna akþam sefalarý serpiyorum,
En pembesinden.
Siyah benekli kelebekler konup geçiyor üstlerinden.
Gözlerin ufka karýþýyor mavi ve sonsuz.
Saçlarýnsa buðdaylara.
Sarý ve çokça fütursuz.
Bir dað çiziyorum doruklarý bezenmiþ kara.
Üþüyorum.
Kesiyor bir hançer gibi göðsümü rüzgar.
Saçlarýn düþüyor fikrime savrulurken
Usulca ve yatýþýrken öylece omuzlarýna.
Bir dað çiziyorum; yalnýzým ve üþüyorum.
Atsam diyorum kendimi atsam.
Tuzlu bir yaþ olup;
Gözlerinden bana aðlasam...

Sosyal Medyada Paylaşın: