kırk 5 (aşk-ı harap)
5.Kural
Aklýn kimyasý ile aþkýn kimyasý baþkadýr. Akýl temkinlidir. Korka korka atar adýmlarýný. "Aman sakýn kendini" diye tembihler. Halbuki aþk öyle mi? Onun tek dediði: " Býrak kendini, koy gitsin! " Akýl kolay kolay yýkýlmaz. Aþk ise kendini yýpratýr, harap düþer. Halbuki hazineler ve defineler yýkýntýlar arasýnda olur. Ne varsa harap bir kalpte var! Gitme gittiðin yol, yol deðil etme derler,
sözden anlamaz gönül, illa ki görmeliyim.
aklýný baþýna al, nasýl varýrsýn yalnýz derler,
omzumun üstündeki baþ deðil, yüreðim rehberim.
korkmuyor musun, sonun felaket,karanlýk derler,
korku nedir ki yangýnlar çepeçevre sarmýþ piþmeliyim.
zayýf düþersin, kaldýramazsýn bu yükü derler,
boynum bükülür, lal olurum O bana yeter derim.
sormayýn sebebsiz deðil bu gidiþlerim.
bir can var bende candan öte, bir özge seviþlerim,
sormayýn bilmem varýr mýyým, nasýl bilirim.
bir aþk var bende aþktan öte, bu yol üzeredir gidiþlerim.
sormayýn felâketi, korkuyu bana, kendimi kaybetmiþim.
bir akýl var bende divaneden öte, kuytu karanlýkta ýþýðý arayan miskinim.
sormayýn yükü bana, çeken þikayetçi deðil öyle benimsemiþim.
zayýf bedenim toprak olacaktýr birgün,
birgün can kafesten uçar uçar konar yokluk yurduna bulur ümidim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.