Memleket Gözlüm
Suya sabuna dokunmayan bir yaþam,
ve acýlara peþkeþ çekilmiþ bir ömür..
Sadece
direnmesini bilenler ayakta ölür.
Kentlerdir,
sokaklarýnda yürek yangýný özlemleri biriktiren.
Kentlerdir,
kuytularýnda kucak dolusu anýlarý gizleyen.
Kentlerdir,
bir sevdalý gibi kavuþmalarý özleyen.
Ýzmir,
sözlüm, þiir gözlüm…
Bir kent söyle sevgili,
sevgiler dirhem dirhem daðýtýlmasýn.
Bir kent söyle ki,
insanlar hay gelmiþine geçmiþine diye sýzlanýp,
geleceðine yanmasýn.
Bir kent söyle ki,
perþembenin geliþi çarþambadan belli olmasýn,
falcýlar her gördüðünü sandýðý düþü hayra yormasýn.
Memleketimin kenar süsü,
yurdumun üstüne çöreklenmiþ,
karanlýklarý yýrtan aydýnlýklarýn örtüsü..
Ýzmir,
sözlüm, memleket gözlüm..
Yaz yaðmuru gibi gelir geçer konaklamadan içinden hüzünler.
Ama
ne zaman hüzünlerin içinden sen geçsen,
pýtýrak gibi çoðalýr sevgiler..
Unutulmuþ duraklarýnda
yeni bir yaþam çýkarma telaþýnda bekleþir þiirler.
Esmer yaðmurlar düþer zaman zaman
doðurgan aþklarýn üzerine,
talanlar,
masumiyetini kirletmeye çalýþan yalanlar,
tam bitti bitecek derken,
ey aþk;
ne zaman görünse uzaktan aydýnlýk yüzün,
korkudan kepenklerini indirir bu kentte hüzün..
Ýzmir,
sözlüm, sevda gözlüm…
Çýnar GÖLE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.