Saçlarýma yýldýzlar düþüyor Yüzümdeki çizgiler belli,belirsiz Gözlerim Bazen amaçsýzca bakýyor Sözlerim Bir çoðu,havada asýlý kalýyor Tüm bunlar Kimin eseri?
Umut diye sarýldýðým yalanlarý Akça,pakça tülbentlerle süzdüm Hüzün deryasýnýn içinde Boðazýma kadar battým Boðuldum Pisliðin içinde kayboldum Kimsesizce
An geldi Kývýlcýmlar icinde Kývýlcýmlaþtým Ýklimin çeþiti yok Ýçimde sönmeyen ateþin közleri Daha ilk günkü gibi taze Kýzýl yangýnlarým
Geceler Geceler boyu açýk kalan gözlerim Ölüm benim Dirim benim Çaresizliklerimi gördüm Hep içime gömdüm Karalar baðladýðým Gölgemle
Doðduðum günden baþlar Bu kirli dünyanýn kahpeliði Doðuran Doðurduðundan piþman Köpekler gibi Günahýmý boynuma astým Ömür boyu dokunulmazým Bu alemde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
esesligizem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.