Duraklarým senden ne kadar uzakta Tanrým Ellerimde merhametinin külleri Gülüþüne sýðýnmalýydým oysa Uzun bir yoldan az evvel dönmüþ yüreðimin soðukluðunu adamalýydým gülüþüne ýsýtmalýydým buz kesmiþ her yanýmý oysa þimdi karanlýðýný yaþýyorum ve sesimi duyurabilmek için , avaz avaz baðýrdýðým akþamlarý !
Ölüm benimle baðdaþan tek gerçekti belki bu yüzden özür mü dilemeliydim ruhumu saran bedenden
Ya sen Tanrým , hiç baþka bedenlere ait olduðunu hissettiðin ruhlarla sohbet ettin mi ?
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mevsimsizşiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.