Gecenin bir yarýsý çýldýrmýþ olmalýyým Peþinden koþuyorum uzayan karanlýðýn, Katli vacip vicdanýmý nasýl soðutmalý ki Çýkmalýyým koynundan bu arsýz insanlýðýn..
Bir iþkence misali gittikçe aðýrlaþan Bir benim sanki kopan çýðlýða saðýrlaþan, Ölmüþ gibi bedenim aciz ruh’umda gör ki Soðuk nefesiyle yerden usulca uzaklaþan...
Ýçerisinde sanki boðuluyor benliðim Dar geliyor kýlýfým yetmiyor kefenliðim, Sýrra kadem basalý yorgun kalbimde huzur Tüm vebali banadýr kör býçak bilendiðim..
Kan ter içinde son kez sokak lambalarýna Uzun uzadýya bakýp fýsýldadým hüznümü, Týpký veda eder gibi sarýlýpta boynuna Yüreðine býraktým yarým kalan mührümü..
01:20____26.02.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma Şanal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.