DERKENAR

Kimsesizliklerimde buluyorum kendimi
Sarýlacak umut yok, bekleyecek durak yok
Sensizken hislerim ele veriyor bedenimi
Tutunacak dalým yok, vuracak hançer çok

Ama sen deyince anýlar gelir akla
Belki buluþuruz bir gün, anýlarý sakla
Zafer kazanmýþ komutan edasýyla
Gülümse bana, bana göstermeden aðla

Hasretinden bu çizgiler, acýlar binbir kenar
Sürünüyor gönlüm, kovalamýyor akrebi yelkovan
Hayat koca bir roman, mutluluklarým derkenar
Seni hatýrlayasým var; sesin bülbül, kokun erguvan

Biliyorum bilmesine de kabullenmiyor yüreðim
Belki günün birinde ikimizi sana müjdelerim
Belki hâlâ þu an bir yerlerde kýrýk kalpler var
Hepsinin adýna ben herkesten özür dilerim

Sosyal Medyada Paylaşın: