Hak Yol’ unda ilerlemek yürek iþidir, akýl iþi deðil. Kýlavuzun daima yüreðin olsun, omzun üstündeki kafan deðil. Nefsini bilenlerden ol silenlerden deðil!
neylersin insanoðlu, yolculuk nereye? bu aklýn ile gidilecek yol bulunur mu? sevgi aþým, aþk þerbetim dersin dersin de; bu fikrin ile oturulacak sofra kurulur mu?
bu yol çetin ve de zahmetli yoldur ki; tatlý bir meltem eser, okþar nefsine. hoþ gelir, kendinden geçiverirsin ki; sert bir poyraz deðer, üþütür gönl-ü kuþuna.
neylersin insanoðlu, ne yaparsýn o vakit. tercih etmek kolay mýdýr ki, adým adým ilerledikçe, þems öyle vurur ki; yakar kavurur nefsini, kaçarsýn ey insanoðlu.
bu yol çetin ve de zahmetli yoldur ki; aklýn gitme derken, gönlün vazgeçme der. gönül sözü, er sözüdür, Kur’ an rehberindir ki; nefsini itaatkar eyleyen, Hak yoluna meyleder.