Ordu Güzellemesi

Meydan okuyorsun geçen yýllara
Çoða deðiþilmez azýn can Ordu!...
Aþkýnla tutuþan düþer yollara
Mihmanýn çok olur yazýn can Ordu!...

Karadeniz’imin þirin ilisin
Candan sevenlere sevda dilisin
Gönül bahçemizin gonca gülüsün
Aþýðý del’eyler nazýn can Ordu!...

Çýkýp Boztepe’ye seyran eyledim
Gezip görenleri hayran eyledim
Yüreðimi sana meydan eyledim
Gönlümü þen eyler hazzýn can Ordu!...

Hayat dediðimiz muammayý çöz!...
Cömerttir tabiat, bayram eder göz
Seni anlatmada aciz kalýr söz
Karagöl’de yüzer kazýn can Ordu!...

Ýnsanýn karýnca, kovanda arý
Ordu dereleri aksa yukarý
Yere düþürmezler onur, vakarý
Sadakat timsali tazýn can Ordu!...

Hazan geldiðinde bozulur baðlar
Gün gelir yas tutar, türküler aðlar
Yaylada kavrana basýlýr yaðlar
Þen naðmeler çalsýn sazýn can Ordu!...

Çiftçinin emeði, alýn terisin
Hakikati gören gözün ferisin
Yaz vakti fýndýðýn harman yerisin
Güzeldir fistanýn, bezin can Ordu!...

Ulugöl yemyeþil, mesire yeri
Göl büyüler seni, dönmezsin geri
Unutursun orda gamý, kederi
Gönülden gönüle gezin can Ordu!...

Kadim kentte tarih durur kýyama
Aybastý her gece girer rüyama
Kim söz edebilir asil mayama?
Ýffet abidesi kýzýn can Ordu!...

Kentten uzak düþer gül Mesudiye
Tarihin ak yüzü Hakk’tan hediye
Ýnsanlar ilinden kopar ne diye?...
Paslý bir ok gibi sýzýn can Ordu!...

Bir baþka güzeldir baharý, yazý
Coþturur insaný kemençe, sazý
Denize âþýktýr erkeði, kýzý
Kesilmek bilmesin hýzýn can Ordu!...

Sevdik yeþilini; bayýr, düzünü
Ruha ayna yaptýk güzel yüzünü
Burda bulmak mümkün Hakk’ýn izini
Aþikar olur mu gizin can Ordu?...

Yaþarken görmeli Karadeniz’i
Çambaþý Yaylasý çaðýrýr bizi
Kotyora’dan þehrin çözülür gizi
Güzeldir her rengin, bozun can Ordu!...

Fatsa, Ünye uzar sahiller boyu
Denizi masmavi, berraktýr suyu
Munistir bu þehrin halkýnýn huyu
En büyük senettir sözün can Ordu!...

Yeþerir Karagöl gelince bahar
Kalmaz yücelerde, erir cümle kar
Bu þehirde beni çeken bir þey var
Meleþir bayýrda kuzun can Ordu!...

Canik Daðý, baþýn kaplýdýr duman
Senden uzaklarda, ayrýlýk yaman
Kanayan yarama vuslattýr derman
Katýðýmdýr hicran, hüzün can Ordu!...

Ýsmin ne asildir, veriyor gurur
Hasret kurþun olur, kalbimden vurur
Dalgalar denizle söyleþir durur
Güzeldir yamacýn, düzün can Ordu!...

Gölköy’de durana bir lokma yeter
Sýla burcu burcu, gözümde tüter
Kumru’ya kavuþsam hasretim biter
Soyunur libastan güzün can Ordu!...

Ünye Kalesi’nde tarih ses verir
Bahar geldiðinde daðda kar erir
Ordu’ya gidenler cenneti görür
Ay’ý kýskandýrýr yüzün can Ordu!...

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: