KOMŞUMUN SESİ
Sanki insan deðil at var evinde,
Atý kovalayan it var herhalde.
Yoksa böyle sesler olur mu? Serde!
Komþuya reva mý bu eþsiz beste.
Bazý gecelerde Mozart gelir de!
Pazar konserleri kalmaz mazide.
Çýðýrýrlar karý koca hemi de,
Kadýrgalar geçer bizim mevkide.
Acep þikâyetim unutuldu mu?
Attýðým mesajýn günü doldu mu?
Yüksek desibelde duyan oldu mu?
Dört kiþiyle bu ses Guinness/ginese aday,
Dört tabur adama bu sesi denk say.
Ustalar saðlam yapmýþ binayý.
Bu sese dayanmaz kral sarayý.
Göklerde görünce o parlak Ay’ý
Kaçýp bir parsel yer alasým geldi.
Evimi oraya kurasým geldi.
Sanki parkeleri kemiriyorlar.
Tavaný delip de, bize geliyorlar.
Bu duygu ile böyle geçer mi aylar.
Üst katta baþladý yine halaylar.
Koyun sürüleri köye yöneldi.
Tamburlar çalýndý neyler üflendi.
Anýran eþekler bize seslendi.
Patlak egzozuyla üç araç geçti.
Davulcular burda seminer verdi.
Öðretmensiz sýnýf gibi bir þeydi.
Her türden sanýrsam, bir çift var gibi,
Nuh’un gemisinde kazan kaynýyor.
Davul zurna, üsttekiler oynuyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.