*** Kimsə xatýrlamaz məni... təkcə tumsatan qadýn "mərhaba" söylər aðýzucu, bir bardaq tumun xətrinə, mədəm qýcqýrar bəzən zəhər kimi acý dünyanýn dadlýlarýna, və alýb keçərəm. Tum kimi qapqara əlləri qoxuyar onunçün həyat... aramýzda yalnýz bir mərhabalýq insan iliþgisi, və yan keçən arabalarýn fitinə səksənən beþ addým məsafə... Kimsə xatýrlamaz məni, və doðduðum günü, təkcə anam bilərdi... ən böyük acýsýný çəkmiþ ömrünün məni doðururkən. Bu bəbək qalmaz demiþlər... mən qaldým və yaþadým, anamsa öldü, o gündən kimsə məni xatýrlamaz, təkcə tumsatan qadýn "mərhaba" söylər aðýzucu... ölmədiyim günlərin hesabýný aparýram daha,həm də həyatdan vaz keçmədən, məni unudanlarýn inadýna... ***
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vahid Sabah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.