BELKİ YALAN SÖYLERİM
Beni bana sormayýn belki yalan söylerim;
Mutluluklar kapýmdan gitmeyen canan olur…
Boþtan yere dil döküp yormayýn alfabeyi;
Hergünüm dünden ala sanmayýn hicran olur…
Beni bana sormayýn belki yalan söylerim;
Yakamdan tuttu artýk kaybettiðim benliðim…
Hangi yaman yalnýzlýk girmedi ki koynuma;
Hükümsüzdür bu yüzden kayýp olan kimliðim…
Beni bana sormayýn belki yalan söylerim;
Hergece sabahlarýn gözlerini açan benim…
Neþ’enin kaynaðýndan içtim zehir zýkkýmý;
Bu yüzden þarkýlarýn segahýndan kaçan ben…
Beni bana sormayýn belki yalan söylerim;
Birgün de unutursam þu yüreðim taþ olsun
Takvimlerde günleri kaç kalemle kuþattým;
Gözlerimde birgünde mutluluktan yaþ olsun…
Beni bana sormayýn belki yalan söylerim;
Nerde akþam orda sabah olmuyor ki nihayet…
Baþladýðým tebüssüm sonunda yine kahýr;
Yine acý yine dert yine mesut cinayet…
Beni bana sormayýn belki yalan söylerim;
Ýyiyim, umutluyum, yarýnlarda hayat var…
Dediðime inanmaz dilimdeki heceler;
Ne bende heves kaldý ne de canda umut var…
Beni bana sormayýn…
Ali ALTINLI – 24.02.2018
Saat: 22:56
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.