Esen rüzgarda sesini duyduðum Gerçek aþk sende varmýdýr ki Aþk sevgi böyle olmaz Bak geçiyor uzun dediðin yýllar SEN ki bèni böyle yýpratýyorsun Gökten avuçlarýma düþen bir damla su muydun ki Ben sensiz geçen her günde içinde eriyip yok oldum! Bir rüzgar mýydýn da, bir defa esip geçtin Yapraklarýný döküp güllerini soldurdun Yüreðimdeki sevgi demetlerinin Kökünden kuruttun Hep yol gözledim Giden geri gelmez Kalem susar,kaðýt susar,yürek susar Doðdu güneþ Yine ben koyu bir karanlýðý yaþýyorum Neden her mevsiminde kýþ oluyorum Bir ayna mýydýn ki; Hep sonu gelmez boþluða baktým Ve gözlerimi kaybettim içinde Ne seni ne de kendimi görebiliyorum Sonunu hiç düþünmeden Ardýna kadar açtýn bana tüm kapýlarýný? Sonra, ayný istikrarsýz iradeyle pencerelerini kapattýn yüzüme! Düþlerin büyüsüne kaptýrdým kendimi! Bir masaldan bir diðerine sürüklenirken Kim olduðumu unuttum, anlamsýz günlerin derinliðinde!.. Zamanýn ayný diliminde esrarlý havaya bürünerek Bir efsaneyi yaþattýn bana Sen bana acý veren o gerçekliðinin yanýnda Düþlerimde yaþattýðým bir masal kahramaný mýydýn ki; Her sabah uyandým yokluðunla kucaklaþtým Gönül sustu,gece sustu,gündüz sustu Y.szgn Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.