ayışığı yalnızlığı

Sustum
Gözlerimde ki hüznü 
ve dilimin ucunda büyüyen sessizliði

Gecenin karanlýk saatinde hecelediðim yalnýzlýðýmý sildi ayýþýðý 
Acýlar konuþtu yalnýz 
Dilimde binlerce þiir kanadý
Yýldýzlar 
küstü gökyüzüne 

Ey
beþiðini sallayýp büyüttüðüm hayat
Kollarýmda büyütüp öldürdüðüm zaman
Kimse bilmiyor
Yaralar kabuk  baðlamýyor 
Ve avutmuyor hiçbir merhem

Gözlerimle dokunuyorum yokluðuna 
incecik bir hüzün ürperiyor 
Tek tek öldürüyorum içimdeki sevdalarý
ve
Bir çýðlýk büyüyor en derinimde

Gözlerim ;
Gökyüzünde þimþek olup çakýyor ,
Kimse görmüyor !




Sosyal Medyada Paylaşın: