DUYUYORMUSUN

Karalýklardan çýkar beni bir an olsun
Yalnýzlýðun korkusu içimde büyüdükçe büyüdü
Bir güneþ gibi doðmadýn üzerime
Ama
Her gece ay gibi doðarsýn yüreðime
Bazen içimde isyan mevsimleri gibisin
Düþlerime,ruhuma düþüyor hayalin...
Sensizliðin öyküsünü yazmak istemiyorum ben
Her masal güzel sonla bitmez
Neden kandýrmak zorundasýn düþlerimi...
Hadi söyle yüreðim herþey yalan de...
Hep aþklar güzel baþlar ama sevenler kavuþamazlar de
Anlýyorum ki sende o yalanlara inananlardan mýsýn yoksa?
Bu þehirden gidiyorum ben.
Bu sensizlik kokan þehri terk ediyorum...
Eskimiþ hatýralarýn karýþtýðý tozlarý
Üzerine býrakarak gidiyorum
Duyuyormusun
Sevdiðin türkü çalýnýyor(olmuyor dostum)...
Okuyormusun sensizliðin þiirini yazýyor kalemim
O sahilde çakýl taþlarýndan ismini yazýyorum
Özlemini haykýrýyor bulutlar...
Bak güneþ bile tebessüm ediyor sessizce...
Ateþ kýzýlý bir hasret çalýnýyor kulaklarýma...
Bu þehirden gidiyorum...
Zindanlarýn en kuytu köþelerinde asýlmayý bekleyen
Aþk denen sersefil duygunun
Son arzusunu yerine getirmeye gidiyorum..
Kapkaranlýk bu þehrin sokaklarý
Bezenmiþ yüreðime aþkýn sýzýsý
Ama yalnýz gitmiyorum
Yüreðimde hiç kaybolmadan
Sevgini de içimde götürüyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: