Gece

Dün gece geç vakitte, indim yine sahile,
Oturdum saatlerce bir kayada gayesiz.
Mazi olmuþ anýlar bir bir geldi de dile,
Acziyetle baþýmý, öne eðdim çaresiz.

Duramadým yerimde, içimde onca kahýr,
Kalkýp kýyý boyunca yürüdüm aðýr aðýr.
Meðer benim deðilmiþ sadece yanýk baðýr,
Gördüm ki bütün âlem benim gibi keyifsiz.

Dar gelmiþ olmalý ki, yüreklere hudutlar,
Gelmeyen yarýnlara hicret etmiþ umutlar.
Alçalmýþ arza doðru kül renginde bulutlar,
Bitap düþmüþ yýldýzlar, ýþýmaktan hevessiz.

Hangi onulmaz derde duçar olmuþsa deniz,
Matem tutarmýþ gibi hayli durgun, neþesiz.
Dermanýný tüketmiþ pek mecalsiz dalgalar,
Kalmamýþ coþku dolu hallerinden hiçbir iz.

Kimse yok ortalýkta, sanki in cin uykuda,
Ürkütücü yalnýzlýk pusu kurmuþ kuytuda.
Yaþanmamýþ anýlar, vicdanlarda, sorguda,
Yorgun argýn mehtabýn, ýþýðý bile fersiz.


Sosyal Medyada Paylaşın: