Içimde kýrk kat giyinmiþ acýlar var Dokunmasan ya! Üþümek istemiyorum Fakat kar taneleri yaðýyor üzerime Dayanamýyorum Uzak dursan ya ! Soyunmak istemiyorum Yüzün yüzüme bakýyor Duvar boyalarý bile dökülüyor; Ben üþüdükçe Rutûbet kokuyor Kaçýp gitsen ya! Anýlarým küflü benim Acýlarým saklý Kendimden bile uzaktayým Kimsesiz bir sofradayým Bilmem ki kim satýn alýr derdi kederi? Ödediðim ahh neyin bedeli Çeksen ya ellerini! Bulaþýr.. Ahh çekiþlerimde gizli; Kýyafetlerimin rengi Gözlerimde büyüyor yýllarýn mahrum kalmýþ, çocukluðumdaki oyunlarý Arkaný artýk dönsen ya !
Hesabý var abdestsiz serilen seccademin Günahý var küçücük ellere çizilen resimlerin Görmesen ya! Hesabý var korkudan titreyen küçücük kalbin Altýnda ezilirsin Kapatsan ya gözlerini!
Dili var dört duvarýn Dili var duvardaki panolarýn Dili var sýrtýmdaki yükün, aðýrlýðýnýn Dili var kýrk kat elbiselerin içindeki acýlarýn Dili var elbet bu þairin
Konusmasan ya artýk ! Zorlamasan ya artýk!
Mahþere saklý vicdandan yoksunlarýn mahkemesi...
Bir Elif Miktarý 🍃
Sosyal Medyada Paylaşın:
bir_eliff_miktari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.