Geçer günler mevsimler, yaþayýp gidiyorum, Nedamet dönümünde, hicranla aðlar gönlüm. Mazide yaþanandan, anýlar derliyorum, Atiye berk misali uçup gidiyor ömrüm.
Ýnsan eþrefi mahlûk, imandan alýr kýymet, Perdeleri aralar ermiþte olan hikmet. Hak cevelan âleme, doldurmuþ bin bir nimet, Buðdaya tamah etme, hikmetler kaçar ömrüm.
Zaman geçer felekte, saati iþletir kader, Sýratýn yolcusuna, sunum olmasýn keder. Dünya kimseye kalmaz, vadesi dolan gider, Aðlayarak doðmuþum, ahirinde gül ömrüm
Ölüm meleði gelir hitama erer günüm Sekerat-ý mevtimde gözümden geçer dünüm Hak bizden razý olsun, dönmesin küfre yönüm Bir an riya girdiyse, ahu zarla yan ömrüm
Din dersimi almýþým, rehber ilahi beyan, Gül devrinin aþkýna, gönüldendir cereyan. Aðah olan can üzmez, dile düþmez hezeyan, Söz sultaný bulursan, git yanýnda kal ömrüm.
Mehmet Demirel 20.02.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.