ÜŞÜYORUM YOKLUĞUNDA
Çok efkarlý,hem çok yalnýzým
Elimde ki kör olasý sigaram bile avutmuyor beni
Üþüyorum yokluðunda
Bir kalem alýp elime hüzünlü þiirleri yazabilirim
Bu gece içtim seni,damarýmdasýn
Bem sevdim,acaba sevildim mi takýldý kafama
Seni bu gece kollarýma aldým
Öptüm,öptüm de üstüne güller döktüm
Seni gonca bir çiçeðin içlerinde görebilmek
Bir kuþun kanat çýrpýþýnda uzaklara uçurabilmek
Ve avuçlarýnda ikinci baharý yaþamak istiyorum
Þu hayata dar pencereden bakarken
Yüreðin hep geniþ zamanlarý düþünsün
Karanlýk geceler de gökyüzünde
Yorgan misali serilmiþ yýldýzlar içine doðsun
Sen bir güneþ gibisin içimi ýsýtan
Senin ýþýðýnda umutlarýmý okyanuslara býraktým
Geride mutluluk inanç tohumlarýný býraktým
Hiç istemem ki baþka bir el deðsin tenine
Bir baþka gözlere bakmasýn gözlerin
Ben elini tutmanýn hayalini yaþarken
Avuçlarým yanýyor ellerim cehennem ateþi oluyor
Sen bir hava gibisin seni soluyorum
Kýzgýn sýcaðýmda su gibisin seni içiyorum
Gecelerimin prensesi,seni öpüyorum
Her bir aný seninle yaþýyorum
Seni bir gün daha sevebilirmiyim
Ben sana,ben aþkýna ölüyorum
Bu gece yýldýzlardaydý her þey
Ve yýldýzlar, maviydi,gece böcekleri serenat yapýyordu
Gökte gece yelinin söylediði türküler
Ýçimi acýtýyor du naðmeleri
Ben sana çok þeyler yazabilirim bu gece
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.