AH EFENDİM
AH EFENDÝM
Ömrün en güzel demi su gibi akýp keçti
Giden günler geri gelmiyor ah efendim!
Hüzün yaðmurlarýndan bilmem kaç kadeh içti
Kimseler ahvalýmý bilmiyor ah efendim!
Kaybolup gidiverdi tebessümler dudaktan
Bu sene de kurudu güller açmaz budaktan
Yüzümde hale soldu gamze açmaz yanaktan
Ne yapsam da þu sima gülmüyor ah efendim!
Ýçerimdeki volkan durup durup çaðlýyor
Buðulanan gözlerim izbelerde aðlýyor
Þu hüzün rüzgârlarý yüreðimi daðlýyor
Kimseler göz yaþýmý silmiyor ah efendim!
Kuþlar cývýldaþken sabahýn seherinde
Zevk-i sefa ne gezer bu ruhsuz eserinde
Þifa bulmaz yaralar elemin tesirinde
Hiç bir merhem acýmý almýyor ah efendim!
Oysa ne güzel olur seherin temaþesi
Güneþin fýsýltýsý kuþlarýn pür neþesi
Gün gelir çiçek açar gönlümün bir köþesi
Dört baþý mamur yaþam olmuyor ah efendim!
Þifadýr umudumuz iyileþir acý dert
Her gecenin ardýndan güneþi ekler kudret
Felek insafa gelip yüzüme güler elbet
Kalp yaþam sevdalýsý yýlmýyor ah efendim!
Handan Uçak Tunca
Sosyal Medyada Paylaşın:
HANDAN UÇAK TUNCA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.