Son saatleriydi aþkýn çýkmamak için direndi candan nafileydi telaþý, vakti dolan giderdi
Tüm duygular ona siper almýþlardý seviþmek soðuk bir ceset gibi upuzun solgun sarýlmak hiç bu kadar uzak olmamýþtý Celladý giymiþti nefretten gömleðini ayrýlýk hiç bu kadar sessiz olmamýþtý
Son saatleriydi aþkýn hazin bir romana konu olmaya hazýrdý ölümüne sevinen duygu kalabalýðý birbirine hiç böyle yakýn olmamýþtý
Ertelenmiþ zamanlardan hep geç kalmaya yol alýrken býraktýðý boþlukta aceleci yanýlsamalar vardý... yürek onlarý aþk sanmaya hazýrdý
Þarkýlar bestelenmek için üþüþtüler en çok satanlarda yer almak içindi belki de ölümü senaryolar kapýda bekledi
Uygun yüzler tekrar can vermek için hiç bu kadar can atmamýþlardý yalnýz bir þiir uðurlamýþtý onu
Filmin adý: Bir þiirin gözyaþlarýydý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Kalaycı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.