Diyecek Söz Yoksa da Gel!
kasev
Diyecek Söz Yoksa da Gel!
Geleceksen gün olur da, vakit çok geç olsa da gel
Bahar bitip zemheriyle, beyaz gülün solsa da gel
Erken deðil ecel vakti, son nefesim vermiþ iken
Artýk benden af dilemek, için vaktin yoksa da gel
Çaresizlik filiz verip, kök salarken yüreðine
Sesim gelip kulaðýna, seni burdan kovsa da gel
Bir kabir bu, altý üstü, say ki içre ateþ düþtü
O toprak ki sana küstü, sitem, sitem koksa da gel
Ölümü gör, sen ölmeden, kalan ömrün hiç gülmeden
Azap olup yüreðinden, hicranlara dalsa da gel
Geç gel, çok geç, vakit tamam, sana tekrar katlanamam
Bu haberi ben salamam, fýrtýnalar kopsa da gel
Dua etme, gereði yok, gözyaþýna talebim yok
Gayrý benim zamaným çok, ecel seni sorsa da gel
Hayallerinde düþ’ünde, “ben nerdeyim” bir düþünde
Baþucumda taþ üstünde “sebep sensin” yazsa da gel
Helalleþmek istemedim, sende “hakkým” kalsýn benim
Ötelerde bu talebim, seni yakýp yýksa da gel
Ben bir öldüm, sen bin kere, ölüp ölüp diril hele
Bir iþkence, bir velvele, o gönlünü sýksa da gel
Hep geç kaldýn, geç kal yine, vuslat yasak sevenine
Sevinemem geldiðine, beni diken sarsa da gel
Bekle, elbet haber gelir, acý haber çok tez gelir
Bilmem “o an” ne söylenir, “diyecek söz yoksa da gel”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.