Bağ Bozumunda Düş/engiz

Bað Bozumunda Düþ/engiz

bað bozumunda sözleþtiðim yâr
üzüm üzüm gülümserdin yüzüme
terk edip sýlayý, diyar gezdiðim
ilk köyünü terk eden sanki ben miyim

bir akþamüstünün kýzaran sabahýnda
sessiz sedasýz kaçýþým ondandýr

uzaklarýn acý sularýnda beslenen bedenim
en ufak korkularýmý devleþtirir, bilesin
yine ayný ben, yine aðzýna bal sürülmüþ
hasadýmý zemheriler çürütmüþ benim

sahte cennetimde, huri perdesine bürünen
ilk kez kavuþur gibi sarmalamaz ki ellerin

kadeh kadeh þarabý yudumlatýrda zaman
sesli radyolarýmda duyulmaz artýk adýn
aþký da bölüþelim gel, ekmek gibi, su gibi
kal diye yüreðimde; daða taþa yazdýðým

gözümdeki ateþi söndüren mevsim
sýzýnla yoðruluyor, yaðmur gülüþlerim

özleminle kalemler kýrdýðým
yaza yaza romaným kördüðüm
baðbozumlarýnda hayalin olsun gel
güz rayihalarý sarmalasýn, buz bedenim

Ýlkay Coþkun
17.02.2010

Ihlamur Edebiyat
Sayý 4, Nisan 2010
Sosyal Medyada Paylaşın: