Bir zamanlar ve şimdi

Daracýk tý sokaklar
hepsi birbirine benzer.
Çocuklar oyun oynar,
bakkal ci onlarý izler.
Gün boyu tepinirler,
Akþam eve gelirler.
Sofraya kurulurlar,
bir de azar iþitirler.
Korku nedir bilmezler,
dolo dolu yaþarlar.
At arabalarýnda gezerler,
endiþe de etmezler.
Tarlada çiçek yolarlar,
kelebeðin peþinden.
Ormanda çýrpý toplarlar,
tavþanlarýn izinden.
Okula istekli giderler,
söyleneni unutmazlar.
Paylaþýmý bilirler,
muhtaca yardým ederler.
Zaman hýzlý geçiyor,
teknoloji ilerliyor.
Oyunlar oynanmýyor,
söylenen unutuluyor.










Sosyal Medyada Paylaşın: