BEN
Boyum, kilom, yaþým, geçmiþimin kitabesi kýrýþýklýklarým ile barýþýðým ben.
Hayatýmda eksik þeyler var, ama herkesin var.
Kusurlarým çok, kusursuz olma hedefim zaten yok.
Diðer canlýlarý , tek yüzlü olduklarýndan çok seviyorum.
Korkularým var ama üzerlerine gitme cesaretim de var.
Ýnsanlarýn emeðine ve yüreðine basmadan ilerlemeyi asil sayýyorum.
Çocuklarým; kendi ayaklarý üzerinde durabilsinler bir de vicdanlý olsunlar kafi benim için.
Büyüklerime zaman ayýrmayý, göçenleri þükranla anmayý sürdürmeye çalýþýyorum.
Alýn terini ekmeðine katanlarý daha deðerli buluyorum.
Sadeliði ve derinliði olan her þeyi seviyorum.
Farkýna vardýklarýmýn, farkýma varamamasý üzüyor sadece.
Tek baþýnalýðý deðil kendi halinde olmayý seviyorum.
Yorgunluðumun sebebi; yüreðimde taþýdýklarýmdan görmediðim vefa.
“Keþke tanýmasaydým” demedim “keþke tanýdýðým gibi kalsaydý” dediklerim oldu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Kanık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.