Kadıköy'üm
Anadolu yakasýnýn gülþeni
Ne güzelsin, ne þirinsin Kadýköy!...
Bulamayýz baþka yerde neþeni
Ne güzelsin, ne þirinsin Kadýköy!...
Aþka mekân, ömre ömür katarsýn
Nice nice güzellikler tadarsýn
Gam, kasavet barýndýrmaz, atarsýn
Ne güzelsin, ne þirinsin Kadýköy!...
Kalkedonya, muhaabbeti kuþandý
Rýhtým boyu nice aþklar yaþandý
Haydarpaþa’m gözlerden yaþ boþandý
Ne güzelsin, ne þirinsin Kadýköy!...
Gönlümüzü aþk bahçesi, gül eyler
Hasret çeken yürekleri kül eyler
Uzak düþen yârânlara el eyler
Ne güzelsin, ne þirinsin Kadýköy!...
Mayan aþktýr, hamurun aþk, aþk baðým
Karanlýkta ýþýðýmsýn, gül çaðým
Kýlavuzum, hem solumsun, hem saðým
Ne güzelsin, ne þirinsin Kadýköy!...
Hayat denen deðirmenin çarkýsýn
Gözbebeðim, bu topraðýn farkýsýn!
Dilimizden düþmeyen bir þarkýsýn
Ne güzelsin, ne þirinsin Kadýköy!...
Bu cihanda emsalin yok, bilesin
Âþýklarýn gözyaþýný silesin
Düþmanlarýn aðladýkça gülesin
Ne güzelsin, ne þirinsin Kadýköy!...
Dol içime, aldýðým her nefeste
Uzaðýnda sanki kaldým kafeste
Hatýralar canlanmakta her seste
Ne güzelsin, ne þirinsin Kadýköy!...
Rýhtýmdaki vapurlarla sýrdaþým
Hasretinden akar durur gözyaþým
Annemsin sen, sevdiceðim, kardaþým
Ne güzelsin, ne þirinsin Kadýköy!...
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.