PALANDÖKEN

Bir esinti Palandöken rüzgârý.
Estikçe eser yüreðim yakar.
Baþý dik maðrurlu o beyaz karý.
Tozdukça tozar yüreðim yakar.

Ne kadar mutlusun sen Palandöken.
Ayrýlýk geldimi seninde önen.
Niye hüzünlendin yok seni döven.
Sustukça susar yüreðim yakar.

Benim gibi sende aþýk mý oldun.
Yarýn gitti ellere yürekten doldun.
Hazanýnmý geldi sarardýn soldun
Soldukça solarsýn yüreðim yakar.

Erzurum denince artar efkârýn.
Örtüye büründün baþýnda karýn.
Senden iyisi yok karþýnda yârin.
Aklýma gelince yüreðim yakar.

Selam sana Palandöken’im benim.
Ne kadar baþ olsam sensin bedenim.
Sen  çekip gitseydin artardý gamým.
Çoðalýr afkârým yüreðim yakar.

Kovdun baþýndan rusu, ermeni, rumu.
Yârine sahip çýktýn vermedin Erzurum’u.
Sen baþýndan attýn þükür zulümu.
Bir kahraman oldun elleri yaktýn.

Keþke sahip çýksa idim yârýma.
Kol kanat gerseydim beyaz karýma.
Senin gibi bende mutlu sonuma.
Ulaþamadým ben yüreðim yakar.
10.12.2005

Sosyal Medyada Paylaşın: