MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kadıköy Güzellemesi
mnihatmalkoc

Kadıköy Güzellemesi



Fethin rüyasýný gören göz sende
Gönderde salýnan, al Kadýköy’üm!...
Köklerin mâzide, hüküm, söz sende
Muhabbet peteðim, bal Kadýköy’üm!...

Rýhtýmda gemiler deryayý gözler
Sana söylenmiþtir en güzel sözler
Gurbete düþenler sýlayý özler
Hüzünkâr naðmeler çal Kadýköy’üm!...

Sevgi oku atan gergin yay gibi
Her sabah içtiðim demli çay gibi
Gönül göklerinde dolunay gibi
Iþýk denizine dal Kadýköy’üm!...

Bu gönül seninle yaþlanmak ister
Gözler gördüðünden hoþlanmak ister
Yeni bir hayata baþlanmak ister
Bahtýma açýlan fal Kadýköy’üm!...

Gönül sarayýma tahtýný kurdun
Zamanýn baðrýna mührünü vurdun
Çaðladýn sonunda, duruldun, durdun
Sýrrýný ifþa et, lâl Kadýköy’üm!...

Baðdat Caddesi’nden hayat akmakta
Moda yükseklerden mahzun bakmakta
Hasretin kül edip her dem yakmakta
Bu ne büyük sevda, hâl Kadýköy’üm!...

Düþümde yaþattým her an yâdýný
Yüreðime yazdým güzel adýný
Muradým belledim gül muradýný
Gönül köþküm açýk, kal Kadýköy’üm!...

Kadýköy Meydaný dolup taþmakta
Mâziden âtîye çaðlar aþmakta
Aydýnlýk günlere doðru koþmakta
Beni ummanlara sal Kadýköy’üm!...

Davul, köste tokmak; sazda telsin sen
Gönülden gönüle esen yelsin sen
Yürek bahçemizde açan gülsün sen
Bacýmýn omzunda þal Kadýköy’üm!...

Yoðurtçu Parký’nda güleçtir doða
Can verir çiçekler bahçeye, baða
Rýhtýmda balýklar koþmakta aða
Senden güzeli yok, bil Kadýköy’üm!...

Semaverden taþar gecenin sesi
Ýçimi ýsýtýr sýcak nefesi...
Haydarpaþa Garý hüznün adresi
Muhabbet týlsýmý, dil Kadýköy’üm!...

En güzel dekordur Boðaz’ýn süsü
Yorganý gökyüzü, bulut örtüsü
Mest eder ruhumu þehrin büyüsü
Þehrengiz güzeli, il Kadýköy’üm!...

Sahrayicedit’te okunur ezan
Gönül mahþerinde kurulur mizan
Körler diyarýnda þaþýdýr hazan
Gözlere çekilir mil Kadýköy’üm!...

Erenköy, Göztepe her dem beyazdýr
Gündüzler gül pempe, gece ayazdýr
Hakk’a yaklaþtýran dua, niyazdýr
Mazlumun yaþýný sil Kadýköy’üm!...

Fenerbahçe’m sana meftun, vurgunum
Yataðýndan kopmuþ suyum, durgunum
Senden uzak yýllar geçti, yorgunum
Hayat mektebinde zil Kadýköy’üm!...

Mevlam Kadýköy’e asil soy vermiþ
Karanfil, begonya, çiðdem boy vermiþ
Hissiyatým sana akmýþ, koyvermiþ
Gönül bahçemizde gül Kadýköy’üm!...

O müþfik rüzgârýn deðer yüzüme
Karýþýr gül kokun, özün özüme
Girizgah yaparým seni sözüme
Gönül penceremde tül Kadýköy’üm!...

Þehirler içinde seni anarým
Hicran ateþine düþer, yanarým
Yalan olsan bile sana kanarým
Hasretin yangýný, kül Kadýköy’üm!...

Seni anlatamaz yavan sözlerim
Uzaklara dalar yaþlý gözlerim
Yanýnda olsam da seni özlerim
Senden ayrý düþmek zül Kadýköy’üm!...

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.