zaman ki o zaman ne benim ne senin olmayan zaman uyansam yeniden uyansam diyorum tan yeri aðarmadan haykýrsam ve boyasam gri gökyüzünü mavi umutlarla ve çýldýrmýþçasýna haykýrsam haykýrarak daðýtsam üstümüzdeki kara bulutlarý dönüp te gafil avlasam baþkaldýrsam siz ölümün cellatlarýna para babalarýna silah tüccarlarýna zehir baronlarýna avazým çýktýðýnca baðýrsam kör ve saðýr etsem sessiz çýðlýklarýmla
önce anneleri uyandýrsam korkuya endiþeye mahal vermeden
sonra çocuklar uyansa mavi bir dünyaya çiçekli bahçelerde kýrlarda sokaklarda oynasalar çamurda yürekleri kirlenmeden hiç endiþelenmese inmese annelerin kirpiklerine kara bulutlar