Yaðýz atlarla yarýþtým hepsi geride kaldý Yetiþebilmek için bir salyangoza Evet, bir kumardý ömrüm, Çocukluðum tura gençliðim yazý Dik duramadým Sonra düþtüm bir kuyunun dibine Kurtulayým diye kazma verdiler Gülüþüme tuz serpiyor zamanýn avuçlarý Gözlerimin acýsýný dindiremedim
Arabalar hýzla geçiyor dolmuþlar týklým týklým Ýçimizde son bir bulut ýslanmýþ yaðacak belli Bir tren kalkacak Eskiþehir’den Bir daha dönmeyecek Eriyecek raylar aðaçlar kuruyacak
Artýk sona geliyoruz sevgilim Boþ sepetlerin hüznüne çürüyor kiraz Kuruyan çiçek için yas tutuyor kelebek Bir avuç topraða gizlediðimiz daðlar Yolumuzun üstüne dizilecek Nerde kýrýlmýþ bir dal görsek tutunacaðýz Bir orman daha kül oldu susalým artýk
Yarýsýna kadar içilmiþ çay soðumuþ iki bardak Henüz kýrýlmamýþ ama ne önemi var Bir düðme daha kopmuþ gömleðimizden Dar geliyor her þey biz büyüdükçe Gökyüzü þu ovalar evimiz odamýz eldivenimiz Eskidik yan yana þehirlerde Sularý yorduk Artýk sona geliyoruz sevgilim.
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.