Ses olan her þey kýsýlýr
az hüzün az acý
yeter.
Ki benim göðümde
çirkin adamlarýn ellerinde saç teli hesabýyla yapýlýr pazarlýk
azar
azar
avunulur
Hasret nereyi daðlarsa daðlasýn
fark eden
koca bir hiç...
Kýsýlan her þey
düðümlenir
gýrtlakta.
Avuntu
hýçkýrýða hýçkýrýk
gözyaþýna gözyaþý çýðlýða
bu sýradan bir döngü.
Kan hep yerde kalýr
Ateþ nasýlsa düþdüðü yeri yakar Henna.
Çið bedenlerin
ciðersiz sözleri
neyler
Anne aðrýsýna
Çocukluk yarasýna...
Uyuduðum tüm zoraki uykularýmdan
ayný
sebepsiz ses ile uyanýrken
kýsýlsýn
ses
iniz
imiz
Düþtüðü yerde durmasýn
bu kez ateþ
yaksýn bunca ciðersiz külhanbeyini.
Bir çocuk doðuyordu ki
adýný
unuttu
Umudu yarýna kaldý
yarýnýný þarapnel parçaladý...
Ölen her þey unutulur
az zaman
bir az zaman yeter mi sahi
Yetmez
doyarmý hiç toprak.
Saç telinden yapýlan hesaplara ara verilir bu topraklarda Henna
çirkinler
Çirkinliðine deðil belki ömrü yetmediðine sevemez
sen gibi güzelini.
Ne kalýr geriye Henna
Sen unutulursun
ana
baba
çocuk unutulur .
devirme gözlerini devrilirken
Onlarca yüzlerce binlerce beden
kimse devirmesin gözlerini.
Kan kalýr geriye Henna
topraða
ve
taþa yeter oda.
Benim kaným senin göz yaþýn
sonrasý
unutulur
çünkü
kan hep yerde kalýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.