Buranýn orta yerinde
hepimiz
kara
kapkara
el deðil
yüz deðil
ten hiç
içimizde bu zift, içimizde Lola
Burasý yaz deðil
kýþ deðil
çöl bile deðil Lola
Unutulmuþ bunca merhaba’nýn kefaretidir
bu
elveda.
En hakikisinden etrafýnda toplanan tüm hakikat
bir avuç
suni çimden
ötesi deðil.
Kurgu dýþý ot bitmez burada
renk deðil bu
aþk deðil
yaþamak hiç...
Ýki ekmek aldým eve gidiyorum diye cýyaklayan
çirkin
çocuklar büyütemem ben Lola
Bütün bir neslim peçeteye sinse de yapamam.
Doðum kontrol yöntemlerine inanmýyorum ben
doðmama
ve
doðrulmamaya inanýyorum
Bunca çirkin adam ve kadýn yetmiyor mu buraya
yüzümüz de deðil
içimizde irin.
Þimdi istiyorsan
seviþelim
bil ki
ben seni üzerim
gözünün yaþýna bakmam.
Genellikle
ben beni de üzerim.
Birbirinin kopyasý hayatlar da
ayda bir bilemedim üç kere seviþip
üç oda bir salon ortasýna
Bir
iki genetik yapý var etmek
ve ölmek
için mi ömrümüz...
Zorba ve Fahiþe
yozlaþmýþ bu kentler
bunlarý geç Lola
bunlar hep ayný.
Þimdi istiyorsan seviþelim
bil ki
Ben beni üzerim
üzerime gelir hayat giderim
Sen buna bahane dersin
ben yozlaþmak...
Bir tutam saç öyle öpülmez di
bir tutam saç öyle sevilmez di
gözyaþý etmezdi
etti
Bunca alt metin varya
hepsinin anasýna avradýna sövüyorum Lola.
Ýþte bu yara
bu da sýzý
Bil ki ben beni eþikte býraktýðýmdan beri
sýrf kendimi
üzerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.