kaybedilmiþ zaman var
gözbebeðim de
içine acý kaçmýþ ,yanýyor dilim..
kokusu bir haným eli dalýnda asýlý kalmýþ
anýlarýmýn.
karanlýða þikayetçi kelimelerden
sýðýnak yaptým...
al içimde kalan ne varsa senden
denize at,
nehire savur
yalnýzlýðýma tek tek ödet borçlarýmý
vurgun yemiþ bir dalgýç gibi
battýkça,sana
anlatamýyorum,
sustukça derinleþiyor
vadide dikenleriyle dost yaban çiçeði
düþlerim...
sarý çiçek bükmüsse boynunu
aðýrlýðýndandýr
bozgun kuraklýgýnda dökülen
damlasý kan ,göz bebeðindeki
yaðmurlarýnýn..
gel pür/periþan duygularýmýn
çamurundan al beni
güneþe deðil
sana dokunsun arýnmýþ yüzüm...