Cana ne etseler de, eðilmez benim baþým, Tanrý böyle yazmýþ ki, gurur duy arkadaþým. Arýlar bal yapmaya ne kadar mecbur ise, Ben de yaþým gelince adayým þehitliðe.
Budur benim kaderim, aðlama sakýn anne! Ne deseler de boþ ki, kem söz kâlbe bahane. Sakýn gevþeme, dik dur, benim yufka yüreklim! Eðilmek bize haram. Zafer mi? Yakýn anne.
Sana da sözüm þudur, al yazmalý yavuklum; Karlý daðlar nedir ki, olsa da; büklüm büklüm, Oyalý mendilini koynumda taþýdýkca, Bana yaklaþamaz ki, þu peþimdeki ölüm.
12.02.2018
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.