İŞTE HAYAT

Çocuk idim bilmedim, neler gelecek baþa
Ergen oldum baþýmda esti kavak yelleri
Yaslanýp da dursaydým izim çýkardý taþa
Sanki yokuþ yukarý döndürürdüm selleri


Uçarý düþüncemde, hem de tek bir elimle
Kaldýrýrdým dað gibi kayalarý baþýma
Kor alevler söndürüp arta kalan külümle
Harlattýðým ateþle dem verirdim aþýma


Baþým göðe ererdi ayaða kalktýðýmda
Cismim yere sýðmazdý taþardý saða sola
Gökte uçan kuþlara dönüp yan baktýðýmda
Konarlardý ürkerek gösterdiðim bir dala


Yaþ otuz olduðunda aynalara bakarken
Sýfatýmý ilk defa o zaman tanýmladým
Hýzým ayný hýz, lakin, yokuþlarý çýkarken
Her an pürdikkat ile yollarý adýmladým


Kýrk olunca duruldum dönüp çevreme baktým
Ne ummuþtum hayattan, nelere sahip oldum
Aydýnlanmak adýna ilk mumu kendim yaktým
Þikayet etmektense hayata muhip oldum


Elliye geldiðimde ayan beyandý her þey
Dünyanýn altý üstü, farksýzmýþ diðerinden
Hayat çýlgýn küheylan, ne aða der ne de bey
Tutunmayý bilmezsen düþersin eyerinden


Altmýþtan sonrasýnda filozofluk sýrada
Yoksa kafayý kýrmak!! kaçýnýlmazdýr onsuz
Gençliðe hüzün ile imrenerek arada
Kaderin kollarýna teslimiyet var sonsuz


Daha ilerisini yazamam uzun uzun
Gayret göstersem bile kalem yazarken tekler
Kýymeti kalmaz para, mal, mülk, þöhretin, nazýn
Ýki metre bez ile yolculuk kapý bekler


Ýþte hayat böyledir, iki kapýlý handa (*)
Sýfýrdan sonsuzluða gidilen yolculuktur
Sefer baþlamýþ olur, rahme düþülen anda
Gidecek olmak gerçek, ötesi falcýlýktýr



09.02.2018

(*) Ýki kapýlý bir handa, gidiyorum gündüz gece
.............................Aþýk Veysel ÞATIROÐLU






Sosyal Medyada Paylaşın: