TUTMAZ MISIN ELLERİMDEN ?
Sevgi en kötünün bile saf halini sunar gözlerinize
Aþk gerçek mutluluðun reçetesi deðil kendisidir
Dökülüyorum ben, öfkem artýk yersiz
Dizlerimin üstündeyim bu son satýrlarýmda
Aþký tadamamýþ bir kalbin aðýrlýðýný
Taþýyamadým ben sensizlikte
Hýçkýrýklarým çok sessiz, bitkin bedenim hissiz artýk
Sanýrsam ölüyorum ben . . .
Hiç bir benzetim bulamadýðým bir yalnýzlýk sankim
Boðuluyorum ben, ölüyor muyum sevdiðim ?
Tutmaz mýsýn ellerimden ?
Ýlk günkü gibi gözümden düþen nehirlerime yer olur musun ?
Kanýyorum ben, titriyorum ve düþmek üzereyim artýk
Tutkusuz bir çemberin hilalinde ki en büyük günahým sensin sevdiðim
Þafaklarýn karanlýðý beni aydýnlatýrken sen gözlerimde gömülüsün artýk
Ayaða kalkmaya mecalim yok !
Tutmaz mýsýn ellerimden ? Sevdiðim . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selçuk İlhan AYDI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.