BENIMKİSİ SENİ SEVMEK FALAN DEĞİLDİ

Benimkisi seni sevmek falan deðildi,
Düpe düz gözlerinin içine bakarken erimekti.
Seninle yanyanayken yeniden doðmak,
Seni üzgün gördüðüm zaman, her seferinde ölmekti.

Benimkisi seni sevmek falan deðildi,
Sana yakýnken yaþamak, uzak kalinca ölmekti.
Çocuk gibi ufacýk þeylere küsmek, darýlmak...
Gözlerine bakýnca, tekrar geri sana dönmekti

Benimkisi seni sevmek falan deðildi,
Sevincini sevincim, üzüntünü üzüntüm bilmekti.
Millet sevdiðini aklýna geldikçe düþünürmüþ ya.
Benim iþim yirmidört saatin her saniyesinde seni düþünmekti.

Benimkisi seni sevmek falan deðildi,
Her gülüþünde, her bakýþýnda vurgun yemekti.
Benim gözümde dinim kadar kutsal olduðun için,
Döndüðüm her yönde, baktýðým her yüzde seni görmekti.

Benimkisi seni sevmek falan deðildi.
Sevmekten daha öte, daha kutsal bir þeydi.
Varolmamýn nedeni, yaþamamýn anlamý
Sen yokken ölüyormuþum, seninle nefes alýyormuþum gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın: