þubatý beþ geçen bir vaktin
alelade gecesinden
marta bilenen kediler geçiyor
gözlerimin önünden
dolunaya kurþun dökelim
de
nazar falan deðmesin
üþüdüm
üþüdüm
düþündüm
ben senin en güzel düþ’ündüm
ki ben, sen ince giyersin diye
þu kýþ gününün kar tutmayan ayazýnda
bütün ünlüleri inceltip
kalýnca giydirecek kadar
centilmenim cümlelere
þu batý
üstünden
sana doðan kaç güneþ geçti
kaç gün
-eþsiz
kaç gece
-liksiz kaldý þafaklar sökerken
bir bilsen
bir bile bilsen
bir’ bile
bölünürken
Sensizlik
-ten
aðrýsý
hani nasýl desem
þu batý’n içinde marta gebe hisler
ürkütmeden uykuya meyyal kelebeklerini
ve kazma kürek kaptýrmadan
kýzýlýn t’an yerini
bir gelebilsen
ah bir çocuðun kaybettiði topacý avuçlarýna vermek gibi olurdu
þu dünyayý döndüren..