GÜZELLEME

On iki yaþýma kadar aralýksýz yaþama þansý bulduðum köyümde, çocukluðumdan hafýzamda kalmýþ hayata dair tatlar...

KÖYÜME GÜZELLEME

Dediler köyüne güzelleme yap,
Ýçtim de suyundan ne güzel, dedim.
Çevren kuþatýlmýþ bir dere, dört dað,
Salýn, dur yerinde, ey güzel dedim;

Dedim de içime aktý zamanlar,
Ardýmdan haince baktý zamanlar...

Avaz saldým, söðütlüden, alýçtan,
Hayýr gelmez dedim, köhne kýlýçtan,
Tekköprü de uladýðým kulaçtan;

Hantepe’de boðulacak göl oldum,
Kalkýram’dan aþýp giden yol oldum...

Kýzýlca’da elmasýný diþledim,
Koyaklarda güzellikler düþledim,
Güngörmezden, söze henüz baþladým;
Bir sabahtý yamaçlara düþtü gün,
Ýçimde boy verdi o an bir sürgün...

Ýlelebet bizlere vatan köyüm,
Bir yüzü dað, bir yüzü bað, can köyüm,
Gözeleri diþim de mercan köyüm;

Yudumlarken ak çeþmenin suyunu,
Alkýþlasýn dünya temiz soyunu...

Ýban Dede karçiçeðin aklandý,
Enginin de çocukluðum saklandý,
Seherlerde imanýmýz yoklandý;

Ölümüz de, dirimiz de, er çýktý,
Benim köyüm, bir mübarek yer çýktý.

Dostabakan, tumas ile söyleþir,
Azgýn sular, su çatýnda birleþir,
Birleþince sular nasýl gürleþir;

Gürleþenler güreþ tutar bayýrda,
Top koþturdum, harmanýnda, çayýrda...

Lançýkar’ýn tepesine çýkardýk,
Çýkardýk da, yedi köye bakardýk,
Yaz gelince yemliklerden býkardýk;

Kahmutlarý sayardýk misket gibi,
Maduklarý soyartýk

Kurbaðalar çim altýndan bakanda,
Mecit Emmi demir nallar çakanda,
Güzellere abamýzý yakanda;

Kýzlar bize ansýzýn el ederdi,
Gönlümüzden gam-kasavet giderdi.

Mahbup nine eteklerin allýydý,
Bahçelerin duvarlarý güllüydü,
Gelinlerin duvaklarý telliydi;

Tellerine sarýldýk bir gelinin,
Duasýna uyandýk bir velinin...
...
Mayýs ayý tarlalara inerdik,
Pancar vakti dizimizi döverdik,
En fazla da ot ayýný severdik;

Ekin vakti bitmeyecek sanýrdým,
Çobanlarý dudaðýndan tanýrdým...

Hatýrladým burçak biçen kýzlarý,
Bilirsiniz iki renktir yüzleri,
Bürüklerden parýldardý gözleri;

Soðuk suyu baþlarýna dikerler,
Feleðe de uzun bir ah çekerler!

Gün düþende taþboðazda, taþlara,
Kuþluk vakti selam saldým kuþlara,
Oruç aðýz vururken yokuþlara;

Pýnarlarda ah çektim soðuk suya,
Dalsam derdim, kalkýlmaz bir uykuya.
...
Þubat ayý çeþmeler buz kesende,
Kilimleri örerken bin desende,
Gelinlerde kaynanaya küsen de;

Bacalarda uzun eþek oynardýk,
Soðuklarda bulgur gibi kaynardýk...

Aydýn Hoca, aydýnlýk bir yüz idi
Kulaklara küpe olan söz idi
Yaban deðil, vallah sanki, biz idi;

Koþar adým kýranlarý aþardý,
Gün çýkmadan, okuluna düþerdi...
...
Birbirize burun edip, þiþmeyin,
Arka verip, dayak olup, düþmeyin,
Düz yollarda yalnýz kalýp, þaþmayýn;

Allah’ýmýn rahmeti birliktedir,
Vallah bilin; kurtuluþ dirliktedir.

Yiðitlerim, bayraðýnýz al olsun,
Iþkýn verin koca koca dal olsun,
Ömür boyu aðzýnýzda bal olsun;

Koþtuðunuz bütün yollar olur düz,
Daðlar þeker, çaylar olur þerbetiz.

Güzel köyüm tokan gelsin aþýðýn,
Dala çýkýp dolansýn sarmaþýðýn,
Salladýkça dolu gelsin kaþýðýn;

Birlik deyin, yüreðiniz vurdukça,
Siz var olun, bütün dünya durdukça...



Hayrettin YAZICI




Not:Özel isimler gerçek kiþiler olup,diðer yöresel isimler genelde yer adlarýndan oluþmaktadýr.



Sosyal Medyada Paylaşın: